Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu

Liczba odwiedzających: 3653
Na powierzchni kilku tysięcy hektarów obowiązują ograniczenia i nakazy związane z powołaniem w 1997 r. Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. W jego granicach wyodrębniono:

1. Strefę szczególnej ochrony ekologicznej obejmującą tereny, które decydują o potencjale biotycznym obszarów, tzn.:
- kompleksy leśne o powierzchni ponad 5 ha,
- ciągi ekologiczne - czyli ponadlokalne powiązania przyrodnicze, szlaki migracji flory i fauny
- zespoły przyrodnicze o szczególnych walorach.

2. Strefę ochrony urbanistycznej obejmującą wybrane tereny miast i wsi oraz obszary
o wzmożonym naporze urbanizacyjnym, posiadające szczególne walory przyrodnicze.

Z punktu widzenia inwestora najbardziej istotne ograniczenia to te, które odnoszą się do zasad lokalizacji inwestycji. Zakazuje się tu m.in.:

1. Lokalizowania nowych lub rozbudowy istniejących inwestycji szczególnie
szkodliwych dla środowiska lub zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska, z wyłączeniem realizacji niezbędnych urządzeń komunikacyjnych, infrastruktury technicznej oraz obiektów i urządzeń służących ochronie środowiska.

Dopuszcza się natomiast m.in.:

1. Zabudowę jednorodzinną w formie wolnostojących budynków jednorodzinnych lub bliźniaczych z zachowaniem co najmniej 70% powierzchni biologicznie czynnej w obrębie każdej działki.

2. Usługi towarzyszące, nieuciążliwe z zachowaniem co najmniej 70% powierzchni biologicznie czynnej w obrębie każdej działki.

3. Zabudowę związaną z ochroną zdrowia, oświatą, obronnością i bezpieczeństwem państwa, działalnością wyznaniową, turystyką, rekreacją, sportem i wypoczynkiem oraz z gospodarstwami rolniczymi pod warunkiem zachowania funkcji przyrodniczych obszaru przy zachowaniu co najmniej 70% powierzchni biologicznie czynnej na każdej działce.

Nakazuje się stosowanie w budownictwie zharmonizowanych z krajobrazem form architektonicznych uwarunkowanych historycznie i kulturowo.

W odniesieniu do lasów i zadrzewień zakazuje się zmian przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne oraz lokalizacji budynków w odległości mniejszej niż 25 m od granic kompleksów leśnych.

W odniesieniu do gruntów rolnych zakazuje się zmian stosunków wodnych, mogących pogorszyć warunki siedliskowe rodzimych gruntów rolnych i użytków zielonych. Nakazuje się natomiast utrzymanie i ochronę oczek wodnych, stawów, jezior, bagien i torfowisk niskich towarzyszących ekosystemom łąkowym.

W odniesieniu do wód zakazuje się:

- naruszania naturalnej sieci hydrograficznej (z wyjątkiem działań służących retencji wód, regulacji przeciwpowodziowych itp.)

- odprowadzania nieoczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych i ziemi ( dopuszcza się odprowadzanie ścieków oczyszczonych do ziemi, jeżeli poziom wód gruntowych znajduje się głębiej niż 1,5m poniżej poziomu wprowadzania ścieków).

- odprowadzania oczyszczonych i nieoczyszczonych ścieków do wód podziemnych i akwenów bezodpływowych

- lokalizacji obiektów budowlanych na obszarach potencjalnych zalewów powodziowych.